🌸

nefes alamadığım, yazamadığım ve ağlayamadığım bir dönemden geçiyorum.

en sevdiğim insanla yan yana olmanın sevinci bile yok içimde. 

öylesine boşum ki, laf olsun diye bile konuşamıyorum. hiçlik hissi ele geçirmiş beni, ya da ben en başından beri o histen ibaretmişim. 
bilmiyorum.

hanne’yle yan yanayız ve susuyorum. onunla susmak bi dert olmazdı bana, bilirdim. konuşmak bir ihtiyaç değildi ikimiz için, biz yan yanaydık, ne olursa olsun birbirimiz vardık ve bu bile yeterdi.

yıldızlara bakardık, hiç bilmediğim yıldız isimleri öğrenirdim ben senden. yanında ağlamak de gülmek de yaşamak da ölmek de doğal bir şeydi.

birlikte kaybolurduk, birlikte bahsederdik yok olmaktan. ben ne zaman nefes alamasam seni arayıp ağlardım, bugün sana bile sığınamadım. senin yanında bile fazlalık kaldım. bu dünyanın sırtında bir kambur, senin yüreğinde bir dert olarak kaldım.

ben böyle olsun istemezdim, ben isterdim ki bu kuyu suyla dolup taşsın, boğulup gitsin içimdeki o his. ben isterdim ki seninle, bu dünyaya dair bağım olan tek kişiyle, hala konuşabileyim.

ben isterdim ki yanında olabileyim, ben bugün öyle bi yere, öyle bi karanlığa çekildim ki çıkıp gelemedim sana. hemen yanımdaydın ama sarılamadım. sanki donup kaldı her şey. ben sanki yoktum o an, boşluk vardı sadece.

kendimin de yanında olamadım ben, sadece bu gün değil, yirmi yıl boyunca. ben kendimi de çok yüzüstü bıraktım, hayal kırıklığına uğrattım. kızma bana olur mu?

benim sesimi duyduğunu söylüyorsun ya, bütün onlar senin kendi kulağına fısıldadığın umut, sevdiğin şiirler ve hayata dair güzel olan her şey. ben yokum, hiçbir zaman da olmadım.

bugün bunu bir kere daha anladım ki ben hiçbir zaman yoktum, 

özür dilerim bütün hayal kırıklarımız için.

özür dilerim bu dünyadaki tek dostumu da öyle bir başına bırakıp gittiğim için.

seni seviyorum. bu hep böyle olmaya devam edecek. artık gökyüzüne bakamıyor olsam da, dilim dönmüyor olsa da, bir zamanlar kalbim dediğim yerde hep seninle paylaştığım bir hayatın hatırası yaşayacak.

ben hep o sandalyede oturmaya devam edeceğim.

fakat şimdilik, elveda.



Yorumlar

  1. Hangi şarkıyı dinliyorum şu an biliyor musun, 'sensiz saadet neymiş, tatmadım bilemem ki'
    Senin sebep olduğun nice mutluluğu hatırlıyorum aynı zamanda.
    Seni hatırlamak hatta, mutlu olmama yetiyor.
    Sen olmadığından bahsediyorsun oysa.
    Olmayan, dokunamaz da.
    Sen dokundun, bu dünyada en azından birinin yüreğine dokundun.
    Ah bahriye, özlüyorum seni.
    İnsan varolmayanı özleyemez ki.
    Bir zamanlar olmuş, şimdi de olabilecek ve ileride olacak olanı özler ancak.

    Yanımdasın sen benim.
    Sana gelemediğimde, karanlıkta, duvarın dibinde.
    Bırakıp gittiğini düşündüğünde beni.
    Kendini yanımda bırakıp gidiyorsun gidince çünkü.
    Varlığın kalıyor.
    Sanki bir süreliğine emanet ediyorsun bana,
    iki dakika tut şu montu diyorsun
    'biraz ıslanmak istiyorum'

    Varlığın bende saklı bahriye.
    Ona hiçbir zaman bir şey olmayacak, ben olduğum sürece.
    Çünkü bırakmakmış
    kalmasını sağlayan.
    Tao öyle diyor.

    🌸

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

duygusal küflü peynirin isyankar objektifinden-

Momo ya da zamanı kurtaran küçük kızın masalı

Maki’ye Mektuplar -1