🌱
canım kendim, seninle gurur duyuyorum. her şeyden önce, yaşamayı seçtiğin için. dedenin evinde, yıllarını geçirdiğin o pervazın önünde, boğazında yumru olan her anda ve kaçmak istediğinde... sen yaşamayı seçtin. yaşamın kutsallığına inanmayan ve hayattan hiçbir beklentisi olmadığını iddia eden bir insan olarak sen yaşamayı seçtin. canım maki’m, güzel kızım, nice pencerenin pervazında oturup ağladın sen. hakkın olmayan bir şeyi ararmış gibi hissettin bunca yıl. daha azına layıkmışsın gibi hissettin. yapayalnızmışsın gibi. yalnızdın da be maki, kimin vardı omzunda iz yapacak? kimin vardı içini dökecek, birlikte yıldız isimleri sayacak? hükümsüzdü gözyaşların. bilirdin, tek bir iplik bile eksiltmezdi bu dünyadan yokluğun. -canım didem’e bir selam: evet, tanrı’nın arkasına saklayabileceğime inanmıştım bir zaman. ahlar ağacı, tıpkı diğer bütün ağaçlar gibi benim ağacımdı, bizim ağacımızdı. orayı bir mülk olarak görenler aksine, biz ait hissederdik oraya. mononoke gibi b